Πεταλωτής ή Αλμπάνης

Ο Πεταλωτής ή Αλμπάνης

Παλιά οι πεταλωτές ήταν απαραίτητοι, αφού κάθε σπίτι στο χωριό είχε και ένα ζώο για τις δουλειές του, γαϊδούρι, μουλάρι ή άλογο. Το επάγγελμα εξασκούνταν κυρίως σε μεγάλες πόλεις και σε κεφαλοχώρια, όπου οι ιδιοκτήτες έφερναν από τα γύρω χωριά τα ζώα τους για πετάλωμα. Τα πέταλα ήταν κάτι σαν σιδερένια παπούτσια που τα τοποθετούσαν στις οπλές των αλόγων, για να μη φθαρούν και να διατηρούν τα ζώα την ευστάθεια τους κατά τις μεταφορές, ώστε να μην γλιστράνε. Περίπου μέχρι τη δεκαετία του 1960 όλες σχεδόν οι μετακινήσεις, εργασίες κλπ γίνονταν με ζώα. Όταν ερχόταν η ώρα της αλλαγής των παλιών πετάλων ο πεταλωτής έδενε το ζώο και με την τανάλια έβγαζε τα παλιά πέταλα. Έκοβε με το μαχαίρι το νύχι που περίσσευε και το καθάριζε. Ζέσταινε τα πέταλα και τα κάρφωνε προσέχοντας ώστε το καρφί να μπει στο ξερό μέρος του ποδιού για να μην πληγωθεί το ζώο. Τα καρφιά αυτά είχαν μεγάλο κεφάλι έτσι ώστε να προεξέχουν από την πατούσα του ζώου και να μη γλιστράει. Τα πέταλα ήταν σε διάφορα μεγέθη, σιδερένια και κατασκευάζονταν χειροποίητα στο αμόνι. Ενώ οι τεχνίτες που τα έφτιαχναν αναλάμβαναν ταυτόχρονα και το πετάλωμα των ζώων, που απαιτούσε μεγάλη εμπειρία και δεξιοτεχνία. Το πετάλωμα γινόταν και στα τέσσερα  πόδια του ζώου. Τέλος τα καινούργια πέταλα που χρησιμοποιούνταν στα μουλάρια και στα μικρόσωμα ζώα ήταν ολόγεμα (μασίφ) γιατί τα μεγαλόσωμα άλογα χρησιμοποιούνταν πέταλα που κάλυπταν μόνο γύρω-γύρω το άκρο του πέλματος με κενό το μέσο και με δύο κάθετες εξοχές στα άκρα, για να προφυλάσσουν το άλογο από το γλίστρημα. 

ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ ΖΩΩΝ (ΚΛΕΙΔΩΝΑΝΕ ΤΑ ΖΩΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΕΥΓΟΥΝΕ)

ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΕΤΑΛΑ

ΠΕΤΑΛΑ, ΚΑΡΦΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ

ΚΑΡΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΜΑ

ΚΑΡΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΜΑ

Ο ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ ΕΝ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ, ΞΥΣΤΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΕΤΑΛΑ 

ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΝΑΒΟΛΕΙΣ

ΛΙΜΕΣ, ΣΦΥΡΑΚΙ, ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΑΝΑΛΙΕΣ, ΣΤΟΜΑΤΟΔΙΑΣΤΟΛΕΑΣ

ΣΑΤΡΑΝΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΨΙΜΟ ΤΩΝ ΝΥΧΙΩΝ